The House of the Rising Sun Mede in verband met een nieuwe house-reünie komen er oude documenten boven water. Heeft u al gekeken op de speciale reünie-site? U moet zich daar even aanmelden. Daarmee verplicht u zich nog niet om ook zelf op de reünie aanwezig te zijn. (2013-10) Inmiddels is met het overlijden van ons aller vriend Jan Karstens ook deze reuniesite gaan hemelen. We hebben in de vorm van een House-facebook-pagina een alternatief gemaakt Hoe het begon... Een aantal jongeren had in 1967 al eens een jeugdhonk aan de Eexterweg geopend. Het was hun eerste poging. Ze waren nog jong en noemden hun soos "Attemp One". Later pas lazen ze in het woordenboek dat Attemp eigenlijk met een t geschreven moest worden: Attempt One. (2010-03)Dat ging natuurlijk niet zomaar. Er werd met enig wantrouwen naar het eigentijdse strapatsen van de jongeren gekeken. De gemeentesecretaris ging maar eens bij jeugdwerker Nico Broer informeren...
(2023-10) We vonden een hele oude foto van de oude pastorie. Deze is op 8 april 1880 gemaakt.
Op 5 januari 1968 werd 'koffiebar' The House of the Rising Sun officieel geopend. Nadat Gerrit Struik een paar zelfgemaakte rookbommen op het dak van de oude pastorie had afgestoken rukte de plaatselijke brandweer onmiddellijk uit. Dit alles was onderdeel van de openingsceremonie. Burgemeester Van Walsum overhandigde daarna de sleutel aan Henk Geerts, de zoals in de Drentse en Asser Courant stond vermeld, zeventienjarige in langharige bontjas geklede voorzitter van het jeugdbestuur.
De burgemeester refereerde in zijn openingsspeech aan de
tekst van het Bob Dylan-lied " Deze foto stamt uit de begintijd en is afkomstig uit het album van Willy Roelfsema uit Winschoten. Tegenwoordig wordt er in het fietsenhok van bijna elke doorsnee dorpsschool heel openlijk een stickie gerookt. Eind jaren zestig was het gebruik van hasj nog een exotisch gebeuren. Iets uit de grote stad, dat gebeurde niet in een Drents dorp. Groot was dan ook de commotie in het begin van 1970 toen men in de de gaten kreeg dat 'oeze jongs en wichter' in The House ook wel eens aan de waterpijp lurkten of gewoon een joint rond lieten gaan. Op 21 april 1970 sloot het stichtingsbestuur 'The House', maar wilde een passende oplossing zoeken. Het kwam met een zeer progressief beleid: gecontroleerde tolerantie. Dit moderne beleidsjargon kwam er ruwweg op neer dat het bestuur zei: "We openen de soos weer gedurende een proefperiode van zes weken. We weten wel dat jullie daar roken, maar in godsnaam laat het niet uit de hand lopen. Bedenk daar iets voor, dan zullen wij dat matig gebruik door de vingers zien" Op de één of andere wijze zijn er lieden geweest die geklikt hebben. Zij hebben de Officier van Justitie ingefluisterd dat men het in Gieten toestond dat er in een openbaar gebouw stuff gerookt werd. Op 23 mei 1970 ging hij over tot handelend optreden. Een grote politiemacht deed een inval in The House. The House was gebrandmerkt als de opiumkit van het Noorden. Het Parool, met randstedelijke flair Gieten en Stadskanaal op één hoop gooiend, berichtte er 's maandags het volgende over:
The House-jongeren werden middelpunt van een onderzoek van het Criminologisch Instituut uit Groningen, onder leiding van professor Buikhuizen. Hij werd later landelijk vermaard vanwege zijn variant op de Lombroso theorie. Lombroso had ooit gesteld dat men aan iemands kop kon zien of iemand een misdadige aanleg heeft. In het House-onderzoek kwam men tot de ontdekking dat het eigenlijk wel meeviel met het druggebruik, en dat het zeker niet boven het landelijke gemiddelde uitstak. Ook bleek er geen verband te bestaan tussen het roken van de eerste stickie en het bezoek aan 'The House'. De Gieter bevolking dacht daar heel anders over. In de Asser Courant worden hun uitspraken bondig samengevat: "Die langharigen zijn seksueel minder normaal, willen niet werken en maken thuis problemen"
Harry Timmerman heeft in 1972 nog een vervolgonderzoek gedaan. Twee belangrijke resultaten uit zijn proefschrift van 1977 waren dat het druggebruik onder de bezoekers op de lange termijn niet of nauwelijks nadelige gevolgen heeft gehad. En ook niemand van de ondervraagde personen is afhankelijk geworden van drugs.
Markant aan dit proefschrift was dat er naast de
gebruikelijke Nederlandse en Engelse samenvatting er ook een
poging is gedaan om een Drentse samenvatting te schrijven: Ik weet niet hoe u het vindt, maar ik vind dit niet echt Gieters taalgebruik. Maar het was toch leuk. Toen later de House weer werd heropend werd het regime aangetrokken. De volgende regeld laten aan duidelijkheid niets te wensen over. Vooral de uitsmijter 'verwijdering van deze regels houdt niet in dat ze niet meer van toepassing zijn' is wel een hele mooie...'
 Klamer
Bos heeft in februari 2000 van deze roemruchte periode een
boekje uitgebracht.
Klik hier om daar het fijne van te weten. 'The House' is nog jaren gebukt gegaan onder het besmette imago. Er is sprake van geweest dat het gebouw plaats zou moeten maken voor een toekomstig bejaardencentrum. En sommigen wilden liever geld steken in een sporthal dan in een moderne jeugdvoorziening. Toch werd op 22 januari 1977 een geheel verbouwde pastorie het nieuwe onderkomen voor het sociaal-cultureel werk in Gieten geopend. Na de verschillende toespraken zong het House-orkest (met Hans Meyer achter de microfoon) nog eens op waardige wijze "The House of the Rising Sun". Klik hier om het Schakel- verslag te lezen van deze opening.
Onderstaande foto laat ziet hoe 'The House' er vandaag de dag uit ziet. Jong en oud komt er tegenwoordig samen. De bejaarden hebben er gymnastiek en de peuters worden opgevangen in 't Olifantje.
(2013-10) Hoe het begon, en hoe het eindigt: 'Times are changin' Ruim 45 jaar nadat in de pastorie een koffiebar werd begonnen wil de gemeente The House weer verkopen. Waarbij expliciet wordt vermeld dat het exploiteren van een coffee-shop geen optie is. Misschien kunnen we er een rusthuis voor oud-House-bezoekers van maken? En dan noemen we het "Sunset Boulevard"??
(2018-02) Op 5 januari jongstleden was het precies 50 jaar geleden dat The House als jongerencentrum werd geopend. Bij die gelegenheid wisten we nog wat foto's te verkrijgen uit het midden van de jaren zeventig. Zoals u kunt zien was de House toen nog niet verbouwd. Het kleine zaaltje waar vroeger de dominees nog catechesatie- en muzieklessen hebben gegeven was er nog. In de House-tijd werden hier optredens gegeven door diverse popgroepen.
Heeft u trouwens enig idee wie deze twee ravottende jonge jongens zijn?
Op de muren aan de achterkant is trouwens ook goed te lezen wat jongeren in The House verder ook bezighield...
Bijzonder op de foto hierboven is dat we voor het eerst een foto kunnen tonen van de achterzijde waarop ook het platte dak is te zien. Ik weet nog dat we daar tussen spoorbielzen een enorme vracht zand hebben opgebracht en we daar onze daktuin gingen maken. Of het verantwoord was dat platte dak met zoveel gewicht te belasten kwam blijkbaar nooit bij ons op. In de zomer werd dat gewicht nog eens verhoogd met het grote aantal mensen dat van die tuin genoot of over het achtermuurtje hing om de partijtjes voetbal die op het achterterrein werden gespeeld te becommentariėren. Ongeveer gelijktijdig met de 50ste verjaardag van de opening van The House is men begonnen met een nieuwe verbouwing van The House. Men wil, zo heb ik begrepen veel weer terugbrengen in de oude staat. Ook de serre wil men er weer aanbouwen.
Maar wat komt er dan in? Voor zover ik heb begrepen gaat de familie Langebeeke er wonen. De aanbouw achter het karakteristieke voorhuis zal door de familie Langebeeke worden gebruikt als duurzaamheidscentrum. In dit duurzaamheidscentrum willen de eigenaars informatie geven over duurzaamheidsmaatregelen. Yvonne IJpma heeft met haar ouders nog met twee andere gezinnen in de pastorie gewoond. Ze heeft nog een foto uit 1965 waarop we duidelijk nog de serre zien.
Voor op- en aanmerkingen of voor uw verhaal of herinnering ten aanzien van deze locatie doet een e-mail in de brievenbus van "Het collectieve geheugen":
 |
The
House of the Rising Sun". Het was een verwijzing naar een
opiumkit in New Orleans. Dat de jeugd van Gieten zich dit
maar niet als voorbeeld stelde. Toch werden 'The House' en
het drugsgebruik begin jaren zeventig welhaast
onlosmakelijke begrippen.
Ook
kwam er een nieuwe jeugdsoos in het onderkomen. Een paar
bezoekers gefotografeerd in 1977. Links zien we Hendrik
Hilbolling en op de rechterfoto zien we Klaas van der Heide
en Bert Hadderingh
