't Heidebloempje

In 1912 werd er in het stationskoffiehuis een bijeenkomst gehouden om te komen tot de oprichting ener zangvereniging in Gieten. De zeventien aanwezigen sloegen meteen spijkers met koppen:

Gieten ligt temidden van de heidevelden. En daar groeit het heidebloempje: nederig en bescheiden, maar mooi en tegen weer en wind bestand

Zo moet volgens de oprichters de nieuwe zangvereniging ook zijn. Drenten zijn al nooit mensen geweest die hoog van de toren blazen. Nederig en bescheiden...

Muzikale schoolmeester Stel is wel in voor het plan, maar bedingt in de volgende contractbesprekingen wel 2 gulden weekvergoeding. Bij de eerste repetitie zijn er maar liefst 80 belangstellenden. Maar meteen wordt blijkbaar al het kaf van het koren gescheiden. Want er blijven uiteindelijk 50 over. Zal meester Stel de valse stemmen de klas uitgestuurd hebben?

De secretaris hield leuke aantekeningen bij die iets zeggen over de toenmalige sfeer en het regime bij de vereniging.

De leden van het koor waren bijeen gekomen om hunne kelen weer eens te roeren. Maar ze waren nogal rumoerig deze keer. Ze hadden zeker het onweer in het hoofd. De voorzitter stelde voor om vooraf een pauze te houden voor het uitwisselen van de dorpsnieuwtjes..

Ook een mooi stukje is deze uit het verslag van de jaarvergadering van 1914, waarin mej. Jantina Kuipers benoemd wordt tot penningmeester van de vereniging:

...alhoewel een vrouw zijnde, zijn haar de belangen en de centen der vereniging best toevertrouwd...

Al vanaf het begin worden er uitvoeringen gegeven. Verdeeld over twee avonden: een voor gehuwden en een voor ongehuwden. Die uitvoeringen worden gehouden bij Hotel Braams en worden gevuld met zang en voordracht "om de lachspieren in beweging te brengen"

Meester Stel wordt in 1917 opgevolgd door van Weeren, die op zijn beurt alweer in 1919 de estafettestok overdeed Van der Glas uit Annerveenschekanaal. Hij noemt zich in die jaren nog junior, maar zal later als "de aole Van der Glas" grote faam verwerven. Maar toen was ie in tussentijd twee keer weg geweest.

(2011-12) Wij wisten de hand te leggen op een foto van dirigent Van der Glas. Hij was blijkbaar in in de bloemetjes gezet. Op de achterkant van de foto staat het volgende vermeld: "Ontvang deze als een dankbare herinnering aan een dankbetuiging voor de onvergetelijke dagen van 16 en 17 juli 1932."

We vroegen ons af wat die onvergetelijke dagen dan zijn geweest? We sloegen de krant er op na en het Nieuwsblad van het Noorden van 18 juli 1932 maakt duidelijk waarom Van der Glas in de bloemen is gezet. Alleen weten we nog niet welk jubileum.

Schoolmeester Bos werd de nieuwe directeur. Hij wist de zangvereniging voor velen aantrekkelijk te maken, omdat hij er een halve reisclub van maakt. De uitstapjes naar Schiermonikoog werden legendarisch...
Ook zijn opvolger P. Oosterhoff, onderwijzer aan de Bonnerschool, gaat door met het bevredigen van de reislust. Secretaris A.Tent schrijft over het uitstapje naar Ameland:

...Men zag er de duinen, de zee en het strand. Ook het baden in zee en een minnend paartje, dat heel intiem met elkaar omging. Bij het vertrek ontbraken twee heren. Ze konden van hun geliefden niet scheiden...

Het Zangersfeest was vanaf 1917 het jaarlijkse hoogtepunt. De koren uit de verschillende Drentse plaatsen meten hun muzikale krachten. Elk koor zingt een "verplicht nummer" en een "vrij nummer". Een deskundige jury beoordeelt de prestaties en geeft punten. Promotie en degradatie is mogelijk. 't Heidebloemje zingt zich al snel naar de hoogste afdeling. Hoewel men zichzelf in 1929 mooi in het pak stak werd er toch gedegradeerd. Maar het jaar daarop was de jury in Rolde vol lof:

...En eresaluut aan de zingende heidebloempjes van Gieten voor hun aardig uniform toilet. Alle dametjes met dezelde stralende witte japonnetjes. Het stond charmant en ...een voorbeeld, want het oog wil ook wat...

Maar het was niet allemaal rozengeur en manenschijn in de samenzang. In 1931 is er ruzie in de tent. Het leidt tot een afsplitsing en wordt in het dorp een ander zangkoor opgericht: "Ons Gemengd Kerkkoor" Behalve zes leden gaat ook de directeur over naar het nieuwe koor. Hoewel de verhouding in de loop der jaren weer verbeterde bleef er toch lange tijd een 'oud zeer' tussen beide verenigingen.

Het was 1939 toen burgemeester Nijenhuis namens de burgerij een heuse verenigingsvlag overhandigde. Het was de eerste Gieter vereniging die die eer te beurt viel.

Maar veel viel er de eerste jaren niet te zwaaien met deze vlag: gedurende de oorlogsjaren gingen de repetities gewoon door, maar de leden moesten zelf zorgen voor brandstof. Zelfs de uitvoeringen gingen gewoon door. De feestgangers, die koffie met gebak wilden, die werden verzocht brood- en suikerbonnen mee te nemen. Ondanks de oorlog neemt het ledental van 't Heidebloempje toch gewoon toe van 23 in 1940 tot 35 in 1944.

Wie waren de trouwste nachtegalen? Uit de presentielijst van 1947 blijkt dat Adam Veenhof van de 43 repetities er niet één heeft gemist. De dames Westerhuis en Martens volgden hem op de voet. Zij misten elk één keer. Dit mocht echter niet verhelpen dat 't Heidebloempje in de competitie in 1949 een toontje lager moest zingen Men degradeerde en de toenmalige dirigent Kranenborg nam op staande voet ontslag. Toen kwam d'aole Van der Glas weer om de hoek piepen: in 1950 promoveerde men van 2B naar 1B en in 1951 stootte men onmiddellijk door naar de afdeling "Uitmuntendheid".

De jaren die volgden bleven succesvol, want de Bond die dit alles organiseerde bedacht er steeds nieuwe klassen bij. In 1958 kwam 't Heidebloempje in de "Ere-afdeling" en in 1960 in de afdeling "Superieur". De Gieter middenstand speelde met advertenties subtiel in op de successen van de vereniging. Hier een paar welluidende voorbeelden:

De koren van Gieten zijn vol goede moed
Hoe kan het ook anders, ze doen het steeds goed
Na afloop concours worden de punten geteld
Dan vlug bij JAN MOEK een kopje koffie besteld
Met heerlijke room van Harm Eleveld

Naast zingen werd er overigens door de vereniging ook driftig toneelgespeeld; eerst alleen bij de uitvoeringen en dan met name de jubileumuitvoeringen. Maar de kas was zo krap dat men ook met de toneelgroep op tournee ging. Stukken die ten tonele werden gebracht droegen welluidende titels als:

"Een zeeman ging passagieren" (1955)
"Het meisje met het leeuwenjong" (1957)
"Gien kruuzien op de baander" (1960)

Elders heb ik op deze site als eens gezegd dat ik mij het Nutsgebouw herinner als de plaats waar Heidebloempje repeteerde. Dat was pas sinds 1964 het geval. Tot die tijd waren respectievelijk een schoollokaal, de kerk en Zaal Tent de plaatsen waar werd gerepeteerd.
Het jaar 1969 werd een gedenkwaardig jaar, want toen werd samen met het dameskoor "Van Knop tot Bloem" overgegaan tot de aanschaf van...een piano.

Toen in 1972 het 60-jarig bestaan werd gevierd werd de succesvolle revue van 1937 voor een deel opnieuw uitgevoerd. Het was natuurlijk wel een leuk idee geweest als dertig jaar later, in 2002, bij het 90-jarig jubileum dat nu nog eens was opgevoerd.

Sinds 1997 heeft 't Heidebloempje overigens een andere naam gekregen. Artistieke motieven (?) lagen ten grondslag aan de keuze van de naam Gemengd Koor Gieten. Als zelfbenoemd hoeder van Gietens culturele erfgoed pleit ik er voor om maar snel de oude naam 't Heidebloempje weer deel uit te laten maken van de officiële naam. Is dat een idee?