Korfbalvereniging Animo

Ooit werd binnen deze site van gedachten gewisseld over de Gieter korfbalvereniging 'Animo'. Anne Oosterhof beweerde indertijd dat de wedstrijden gespeeld werden achter Café Huting aan de Asserstraat. En Tonnie Knoop meende dat de toernooien evenwel werden verspeeld aan de Stationsstraat. Eindelijk komt een oud-lid Jacob Lokhorst enige helderheid brengen in het 'mysterie' Animo, een club die zelfs in Jo Tingens' boek "Gieten door de jaren heen" niet genoemd wordt. 

Volgens Jacob Lokhorst moet de vereniging kort na de oorlog opgericht zijn. Jacob liep al als 'klein kukelie' bij Animo.

Albert Lubbelinghof en Hendrik Hendriks waren de stuwende krachten binnen de vereniging. De wat jongere Gietenaren herinneren zich Hendriks, alias Donald Duck, nog als de oude conciërge van de Gieterschool. Hendriks woonde aan de Ambachtstraat en had een mooie stenenverzameling

Toen Jacob groot genoeg was om als spelend lid tot de gelederen van Animo toe te treden, was dat inderdaad op een stuk weiland achter het café van Piet Huting. Niet ongebruikelijk was dat er doordeweeks gewoon paarden in het weiland liepen. Dus voor aanvang van de wedstrijden moesten de spelers vaak eerst het speelveld nog verschonen van de diverse paardenkeutels. De schuur achter het café deed dienst als berging voor het materiaal en als wasplaats. Er waren twee aparte kleedkamers. Eén voor de dames en één voor de heren. Elke kleedruimte kreeg een tobbe met water in het midden en daar kon men zich na de wedstrijd een beetje opfrissen. De reizen naar de uit-wedstrijden werden altijd per fiets afgelegd. Dus een uurtje fietsen, twee x drie kwartier korfballen en weer een uurtje terug fietsen. Zo was met een partijtje korfbal al gauw de hele zondag gemoeid.

De grote toernooien werden inderdaad, zoals Tonnie Knoop al zei, aan de stationsstraat gehouden. Volgens Jacob Lokhorst waren het de weilanden van Ep Zwiers. Toen in de jaren vijftig het sportpark "de Goorns"  werd aangelegd kreeg Animo een eigen veld: het achterste veld. Tegenwoordig is dat geloof ik ook gewoon een voetbalveld geworden. Volgens Jacob heeft de club tot ongeveer 1965 bestaan. 

  (2010-01) Op 6 augustus 1949 werd door "het Noorden in Woord en Beeld" speciale aandacht besteed aan een korfbalwedstrijd in Gieten. We zijn wel benieuwd naar wat dit voor een wedstrijd is geweest. Het begint ermee dat voorzitter Albert Lubbelinghof het publiek via de microfoon toespreekt.

Hier mogen we eens steelse blik werpen in de goed geoutilleerde kleedkamer. Een fan houdt van pure opwinding zijn hoofd vast. Wie herkent hem???

De onderstaande foto geeft ook kristalhelder weer waar er gespeeld werd. Aan de Stationsstraat, achter de tegenwoordige C1000...

Op bovenstaande foto is het spelmoment is door de fotograaf net even verkeerd 'gepakt'. De redactie van de krant plakte er gewoon een bal bovenop.   Zo kunnen wij het ook: zo wordt elek wedstrijd uiteindelijk gewonnen!!

Dat het niet 'zomaar' een wedstrijd was mag ook blijken uit de aanwezigheid van een aantal hoogwaardigheidsbekleders. In ieder geval zien we links op de foto onze toenmalige burgemeester Nijenhuis.

De vraag is die ons bezighoudt is: welke wedstrijd is dit en wat is er zo speciaal aan dat het allemaal zo officieel is???

In die ongeveer twintig jaar is Animo wel een bloeiende vereniging geweest. In de jaren vijftig leverde de club maar liefst drie spelers voor het Drentse selectieteam. Bovenstaande foto is uit 1954 en op een toernooi tussen de drie noordelijke provincies genomen. De provincieteams streden om de befaamde "Albert Wubbs"-beker. Albert Wubbs?? Kent u hem??!

Van Jacob kreeg ik nog een mooie foto. Het is een mengeling van spelers van Animo en DTV uit Amsterdam. Animo in de clubkleuren (groene shirts, witte broek) De DTV-ers maakten in 1960 een rondreis door het Noorden van het land en speelden op diverse plaatsen hun wedstrijdjes. Ze sliepen bij de spelers thuis.

Op de foto staan de volgende Animo-ers afgebeeld:  staande vanaf de achterste rij, van links naar rechts: scheidsrechter B. Hovinga (Leraar Mulo en de lagere school), Geert Klaasens, Jakob Lokhorst, Albert Teelken en Jan Kunst. De twee heren die er gebogen tussenstaan zijn van links naar rechts:  Jan Alting (Nee- geen familie!!!) en Henk Pots. De dames zittend van links naar rechts Eppie Rutgers, Trientje Ensing, Creesje Hollander, Roelie Sijbring, Fennie Bos en Aaltje Hogenesch. De man helemaal rechts in het pak met de bal is, wie kent hem niet, Hendrik Hendriks, de steunpilaar van de vereniging.

Mijn idee was: zo'n reis naar Drente moet op de Amsterdammers toch een geweldige indruk gemaakt hebben. Ik ben eens gaan roeren in het geheugen van DTV. De club is tegenwoordig gefuseerd met Allen Weerbaar en heet nu dan ook : AW/DTV.  Ruud Has kwam daarbij op mijn pad. Hij was mee geweest op de Drente-expeditie. Hij staat echter niet op de foto. DTV had een spelersoverschot; daarom werd er bij toerbeurt gewisseld. In Gieten was het zijn beurt. Het grappige is nu, dat ik van Ruud Has het verslag van de Drente-tocht uit het DTV-krantje van 12 augustus 1960 toegestuurd kreeg. Het verslag was geschreven door Rob Doggenaar. Uit dit verslag de passage over Gieten: 

Woensdag 3 augustus. Op naar Animo in Gieten. Wederom een grootse ontvangst. Wederom heel veel en heel lekker eten. Op deze tocht heb ik me vaak afgevraagd of ik soms een Amsterdams bleekneusje was. Indien ik dat dan was, dan is dat wel heel radicaal verholpen. Mensen, mensen, wat heb ik deze tocht ge....geten. Op het prachtige sportcomplex werd de wedstrijd Animo - D.T.V. verspeeld. In de rust werden we onthaald op een concert van de plaatselijke fanfare. Na afloop van de wedstrijd gingen we achter de muziek aan naar het feestgebouw. Wat een belevenis, speciaal voor ons een muziekkorps. Vooral de eerste rij genoot, die liep namelijk vlak achter de grote trom, tuba, of hoe de instrumenten ook  maar mogen heten.
De volgende dag werden we in de omgeving van Gieten rondgeleid. Het prachtige natuurbad, de bijbehorende kampeerplaats (ideaal voor een D.T.V.-week!) enzovoorts, enzovoorts.'s Middags vertrek richting Tolbert. Door de heer Hendriks langs de mooie Drentse wegen geleid, werd ook deze tocht een waar festijn.

  (2009-03) Hierboven wordt beweerd dat Animo in haar bestaan altijd een bloeiende vereniging is geweest. Uit het jaarbericht van het bestuur over het jaar 1958-1959 blijkt echter dat, zoals het bestuur zelf constateert,  niet 'alles over rozen ging'