Aardappelkrabben
voor de clubkas

(2008-04) Op de Hondsrug pagina hadden we al eens een paar mooie foto's van aardappelkrabbers gepubliceerd. We bespraken daar de korf die tegenwoordig dienst doet als opbergkorf voor breiwol, maar toen essentieel was bij de aardappelkrab-activiteit.  


De aardappels werden uit de grond gekrabd, ze werden in de korf gedaan. En de volle korf werd in wipkar of kruiwagen geleegd en die werd op zijn beurt weer naar de aardappeldobbe gebracht. Een wat? Een dobbe is een kuil waarin aardappels of bieten op het land verzameld werden. De dobbe werd naderhand bedekt met loof en zand om de aardappels tegen vorst te beschermen. Ik heb een paar moderne foto's van een dobbe. Tegenwoordig gooit men eerst plastic over de bult. 


dobbe zonder jas


dobbe met jas

Nu was dat aardappelkrabben een arbeidsintensieve bezigheid. Nu kon een boer een aardappelrooimachine van het loonbedrijf inhuren, maar hij kon ook zelf tegen een aantrekkelijk tarief mensenhanden inhuren. Tal van clubs en verengingen spekten de clubkas door een dag hun arbeidskracht beschikbaar te stellen. Er werd gekrabd alsof het leven ervan af hing. Het was wel hard werken, maar het was ook meteen een hele gezellige en gezonde bezigheid.

Deze foto's kreeg ik toegestuurd door Nijso Beishuizen.  Zijn vader, Berend Beishuizen,  staat (tweede van rechts) op de foto. Zij krabden hier aardappels voor de padvinders  van de Ben van Eysselsteyngroep. Dit is op een stuk land naast het groot Jonkers zandgat, waar nu de grote speelweide is voor dagrecreatie. Op de onderstaande foto links op de voorgrond zittend is Steven van der Blij. Herkent u nog meer mensen op deze fotos?

Hoort u in gedachten ook het gepiep van de volle korf, als die werd opgetild? En dan in gedachten even uw neus boven de volle korf houden.... Ruikt u het weer??? 

Ook Sparta liet de gymtoestellen eens een keer staan en ging op kraboefening naar het aardappelland. We hebben geen idee waar deze foto's genomen zijn. Verbeeld ik mij het, of zie ik inderdaad tussen de zaodbulten en de wipkar de fabriek van Udema staan? 

Zoals u ziet was het een gezellig soort kinderarbeid. En wat zat er in de melkbus? Ik hou het op cacaomelk. Want ranja was toch meer iets voor schoolreizen in het voorjaar. Later gingen de sportclubs ten behoeve van de clubkas nog wel eens naar de Coveco-fabriek in Assen om daar worsten in dozen te pakken.  

Herkent u nog mensen op deze foto? Ik zie wel een aantal bekende gezichten. Anders maken we er eens een keer een aflevering van in onze groepsfoto-album




Voor op- en aanmerkingen of voor uw verhaal of herinnering ten aanzien van deze locatie doet u een e-mail in de brievenbus van "Het collectieve geheugen":