Memoires van oud burgemeester
Frits Albrecht

(12-2017) In 1959 stopte Gerhard Nijenhuis als burgemeester van Gieten. Hij was sinds 1930 burgemeester geweest. Alleen in de oorlog moest hij tijdelijk die positie afstaan aan een aantal NSB-ers. Nu moest er in 1959 dus een opvolger komen. Frits Albrecht was een belangrijk figuur in de sociaal-democratische beweging. Hij kende en had omgang met kopstukken als Evert Vermeer, Willem Drees, Anne Vondeling, Koos Vorrink, Jacques de Kadt, Max van der Stoel en ook Joop den Uyl. Hij was al bijna 25 jaar raadslid in de gemeente Haarlem. Maar hij was ziek geworden en was verpleegd in het sanatorium van Davos. De artsen hadden hem aangeraden het wat rustiger aan te doen, een burgemeestersfunctie, dat zou wel wat voor hem zijn. Vanuit de bestuurlijke hoek vond men de vacature in Gieten wel geschikt voor hem. Vooral Cramer, commissaris van de Koningin in Drenthe zag hem wel ziten en voerde lichte druk op hem uit. Albrecht wilde eigenlijk liever naar een (wat) grotere gemeente. Hij had belangstelling voor Borculo, waarvan hij eigenlijk eerst de uitkomst wilde afwachten. Hoe dan ook, vanwege de lichte bestuurlijke druk en het advies van zijn artsen werd het uiteindelijk toch Gieten. Er was dus niet met het hart gekozen, en ook zijn vrouw Jo zag de verhuizing naar het Drentse platteland niet zo zitten. Maar ze schikte zich, u weet wel liefde in voor- en tegenspoed, en de familie Albrecht ging 40 maanden deel uit maken van de Gieter samenleving. Daarna werd de burgemeester gedeputeerde in de provincie Drenthe en ging de familie in Rolde wonen.

Onlangs troffen we op het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG) in Amsterdam de handgeschreven memoires aan van onze oude burgemeester. Eén (nog onvoltooid) hoofdstuk ging over 'De Drentse jaren". Dat verhaal kunt u hieronder in zijn geheel lezen. Het geeft een prachtige inkijk in de samenleving van Gieten rond het begin van de jaren zestig. Er staan een aantal passages in waar ik hartelijk om heb moeten lachen, over andere stukken was ik verbaasd en heb ik nog vragen, waarvan ik hoop dat dorpsgenoten ons het antwoord nog kunnen vertellen. Als ik een eindbalans zou moeten opmaken, dan denk ik dat Frits Albrecht in Gieten een leuke periode heeft gehad, dat hij voor Gieten een goede burgemeester is geweest, maar dat zijn bestuurlijke ambities toch wat verder reikten dan die van plattelandsburgemeester. Hetgeen hij trouwens in zijn geschrift expliciet ontkent: als hij zijn leven nog eens overnieuw zou mogen doen, dan zou hij het allerliefst plattelandsburgemeester willen worden, zo schrijft hij.

De Gieter gemeenteraad stuurde bij het bekend worden van de benoeming de nieuwe burgemeester een kleurige gelukstelegram.

Op 16 februari werd de heer Albrecht in een stampvolle zaal Tent geïnstalleerd, nadat hij met zijn vrouw door toekomstige collega's en muziek bij de gemeentegrens werd afgehaald. Als te doen gebruikelijk werden voor de feestelijke inhaal ook kinderen ingezet. Die dag viel die eer te beurt aan Jante Udema en Tineke Postma. De Asser Courant was de volgende dag zorgvuldig in de berichtgeving en deelde ons mee dat de beide meisjes Mevrouw Nijenhuis een fraai boeket aanbood bestaande uit roze anjers, prunus en witte seringen.

In de berookte zaal (u weet indertijd stonden de sigaretten en sigaren gewoon in glazen op tafel!) was het loco-burgemeester Hakkert die de eigenlijke installatie uitvoerde. Direct daarop speelde onze Harmonie Wilhelmus en zong de hele zaal uit volle borst mee! Zo deden we dat vroeger. Uit de notulen van die dag:

Vervolgens waren er de woorden en bedankjes van de verse burgemeester.  In zijn beschrijving besteedt Albrecht hier ruim aandacht aan. Hij had zijn voorganger Nijenhuis nog niet ontmoet, maar was in de zaal aanwezig.

Dat briefje hebben we gevonden. Ik vond het wel leuk om ook nog eens een document van de oude Nijenhuis te lezen.

Albrecht was dus burgemeester. Wat schoof dat toen eigenlijk?

In zijn verslag beschrijft Albrecht op komische wijze de amateuristische wijze waarop de gemeenteraad vergaderde. Al in de eerste raadsvergadering ging hij 'orde op zaken stellen'.

Dat een en ander wel indruk heeft gemaakt, bleek toen bij de afscheidvergadering van 14 juni 1962 mevrouw Klaassens Perdok het woord ging voeren. Uit de notulen van die vergadering:

In het verslag memoreert Albrecht dat hij in afwijking van andere gemeenten op twee locaties spreekuur ging houden.

Zoals gezegd was er op 14 juni 1962 het afscheid van de heer Albrecht. Er werd naar aanlediding van een ontvangen brief iets speciaals in stemming gebracht.

Het wordt ons in het verslag van Albrecht helder en duidelijk hoeveel inspanningen hij heeft moeten leveren om die tunnel naar het Zwanemeerbos toch voor elkaar te boksen. Heel interessant om dat te lezen.

Zonder hoofdelijke stemming werd er unaniem besloten om de tunnel voortaan  burgemeester Albrechttunnel te noemen.

En zo heet hij nu in 2017 nog. Inmiddels wel een stuk langer geworden, niet de naam maar de tunnel.

We moeten dit verhaal nog even goed afhechten. Immers kinderen spelen bij installaties en afscheiden altijd een belangrijke rol. Op 14 juni 1962 was deze rol weggelegd voor Grietje Zwiers.

Tenslotte nog even aandacht voor een cadeau dat de familie Albrecht ontving. 

Natuurlijk willen we die foto´s graag zien!  En dat lijkt ons niet geheel onmogelijk, want bij mijn weten is dit album inmiddels in het bezit gekomen van de Historische Vereniging.

Lees hier het volledige hoofdstuk De Drentse jaren
van de memoires van oud- burgemeester Albrecht:

Terug naar: bronnenhoek